dinsdag 7 februari
Mijn kortste stadswandeling.
Heb eens op een natte zondag een stadswandeling gemaakt voor een familie, deze wandeling mocht zo ongeveer 2 uurtjes duren. Het betrof hier een familie welke vroeger op de Kleine Palen hadden gewoond. Na de wandeling had het gezelschap om 14 uur etentje. Om 12 uur was de familie prompt aanwezig op het hoekje, Kleine Palen en het Hoogend. maar het regende erg hard, dus eerst maar even schuilen voor de regen en wachten tot het ietsje droger zou worden. Maar helaas dat werd het niet. De oudere dame in het gezelschap stelde voor om dan maar geen wandeling te maken, want zij zei, ik weet tog alles wel over oanse binnenstad. Maar onderwijl werd het een ietsje droger en konden we net de waterpoort halen voor het weer erg begon te regenen, dus gauw naar binnen. In de waterpoort heb ik toen mijn hele stadsgidsen verhaal over onze stad verteld. Tien over twee was het weer droog en konden ze toch nog met zijn allen van het etentje genieten. Het mooiste voor mij was nog bij het afscheid dat de oude dame tegen mij zei, jou hewwu oans un heel soot veteld wer ik helemaal gjin weet van hat, en dat was een mooi compliment na een wandeling van pakweg 200 meter.
woensdag 1 februari
De komende tijd ga ik mijn website op een paar plaatsen aanpassen. Zo word mijn dagboek gewijzigd in dagboek-herinneringen. Voor mijn dagboek heb ik niet elke dag iets te vertellen omdat ik doordat ik moeilijk loop, hier komt ook geen verbetering meer in zijn mijn dagelijkse wandelingen erg kort, dus ook weinig foto’s of nieuwtjes. Ik ga deze pagina wijzigen in, kort nieuws, en mijn herinneringen. Zo verdwijnt dagboek niet helemaal maar wordt de komende weken aangevuld met herinneringen. De pagina Herinneringen ga ik wijzigen in, Mijn Jeugd. Ik hoop op beide pagina’s regelmatig iets te schrijven, dus niet op datum, maar zoals het me te binnen schiet, dit vermeld in dan op mijn Faceboek pagina.
Het is mooi geweest.
Na ruim 20 jaar als stadsgids met groepen mensen door onze mooie stad Sneek te hebben gewandeld heb ik er met pijn in mijn hart er een punt achter moeten zetten. Het is in al die jaren voor mij een mooie bezigheid geweest om de mensen te vertellen over al het mooie van onze stad. Mooie verhalen over en in de waterpoort, over alle stegen en de bijzondere dingen die in sommige stegen en stadsgedeelten te zien waren of wat er ooit heeft gestaan of gewoond. Ook ontroerende verhalen en verhalen om bij stil te staan, zoals de wandeling langs de struikelstenen. Och, ik kan wel doorgaan met opnoemen er zijn zoveel verhalen en herinneringen. Helaas moest ik dit besluit nemen om gezondheidsredenen, afgelopen jaar was voor mij een moeilijk jaar met altijd pijn in mijn rechterbeen, moeilijk kunnen lopen en nu blijkt dat hier niets meer aan te doen valt, toen in mei nog een hartaanval en in november een hele zware operatie, ja dan weet je het wel. Het besluit om te stoppen is heel erg moeilijk voor mij geweest, maar ik heb de knoop door gehakt en het is goed zo. Bij alle mooie herinneringen van de afgelopen 20 jaar is er eentje de allermooist dat er voor mij een boom is geplant in een vredesbos in Israël.